Ik zat op het Segbroek College in Den Haag en was nou niet echt, wat je noemt, een voorbeeld leerling. Mijn cijfers waren vaak net of net niet hoog genoeg om over te mogen gaan.
Ik wilde heel graag over want dat HAVO-papiertje vond ik toen belangrijk maar het hele jaar deed ik niet heel erg mijn best. Mijn cijfers bestonden vooral uit vieren en vijven.
Als het eind van het jaar in zicht kwam begon ik als een gek te leren en probeerde ik er net een zes, of net het aantal onvoldoendes/tekorten, van te maken wat ik mocht hebben.
Uiteindelijk werkte deze manier van werken (uiteraard) niet en moest ik, nadat ik 3 keer was blijven zitten, van school af zonder dat papiertje. Dit verhaal bewaar ik wel voor een andere keer ;-).
Als ik heel het jaar een gewoon een beetje mijn best had gedaan, had ik geen eindspurt hoeven te maken en kon ik gewoon ontspannen overgaan.
Champagne vision: Ik wilde dat HAVO-diploma.
Beer standards: Ik wilde er niets voor doen.
”Champagne vision and beer standards”
Ik had al een keer van deze uitspraak gehoord maar hij kwam weer voorbij op een business seminar van Eelco. Ik vind hem erg sterk.
Er zijn zoveel mensen met grote dromen en de mooiste ideeën alleen werken ze er het liefst niet te hard voor en verwachten dan wel dat die dromen werkelijkheid worden.
Als je iets wilt bereiken moet je er ook gewoon kneiterhard voor werken en dan niet even maar consequent.
Gelukkig kwam ik hier vrij snel achter.
Als jij grote doelen en dromen hebt kom je er niet als je dingen half, en maar even, aanpakt en er niet 100% voor gaat. Dit is naar mijn mening met alles zo in het leven.
Ik denk altijd zo.
Als je alles uit het leven wilt halen en grote doelen wilt halen, verhoog dan je standaard.
Wat bedoel ik hiermee?
Op het moment dat je dingen ‘even’ heel goed doet, zal je ‘even’ heel goed resultaat hebben en daarna weer terugvallen in je oude gewoontes.
Als je besluit dat het, vol ervoor gaan en goed doen, jouw nieuwe standaard wordt, een gewoonte, iets wat vanzelfsprekend is, heb je standaard al een bepaald “niveau” van resultaat.
Neem als voorbeeld sport. Dit zie ik heel veel gebeuren.
Heel veel mensen beginnen net voor de zomer met sporten. Ze hebben heel het jaar lekker alles gegeten en gedronken maar dat zwembandje willen ze toch nog even snel kwijt.
Zodra de zon begint te schijnen nemen ze een sportabonnement, gaan ze 3 keer per week naar de sportschool, eten een paar weken salades en doen die alcoholvrije maand.
Zo voelen ze zich even fit en iets zelfverzekerder als ze op het strand liggen. Na de zomer beginnen ze weer met slecht eten, niet meer naar de sportschool gaan, vallen terug in oude gewoontes en is het weer zoals het altijd was.
Stel je nou eens voor dat je van sporten iets maakt wat je gewoon ‘standaard’ elke week een paar keer doet en een beetje oplet wat je in je mond stopt. Dan hoef je je niet opeens helemaal kapot te sporten als de zomer eraan komt maar ben je altijd al behoorlijk fit. Want dat is wie je bent.
Champagne vision and champagne standards, daar ga ik voor!
